Rodzaje sieci: Główne 5 rodzajów sieci komputerowych
Sieć komputerowe oraz sieci teleinformatyczne definiuje się jako grupę dwóch lub więcej połączonych ze sobą systemów komputerowych.
Istnieje wiele typów sieci komputerowych, popularnych typów sieci obszarowych, w tym pięć: LAN – Local Area Network, WAN – Wide Area Network, WLAN – Wireless Local Area Network, MAN – Metropolitan Area Network i CAN – Campus Area Network.
LAN (sieć lokalna) — może pracować w promieniu do 1 km. Sieć lokalna (LAN) to grupa komputerów i powiązanych urządzeń, które współdzielą wspólną linię komunikacyjną lub łącze bezprzewodowe z serwerem. Zazwyczaj sieć LAN obejmuje komputery i urządzenia peryferyjne podłączone do serwera na określonym obszarze geograficznym, takim jak biuro lub placówka handlowa.
WAN (Wide Area Network) — bez ograniczeń. Sieć rozległa (WAN) to sieć istniejąca na dużym obszarze geograficznym. Sieć WAN łączy różne mniejsze sieci, w tym sieci lokalne (LAN) i sieci miejskie (MAN). Dzięki temu komputery i użytkownicy w jednej lokalizacji mogą komunikować się z komputerami i użytkownikami w innych lokalizacjach. Wdrożenie sieci WAN może odbywać się za pomocą publicznego systemu transmisyjnego lub sieci prywatnej.
WLAN (bezprzewodowa sieć lokalna) — bezprzewodowa sieć lokalna (WLAN) to bezprzewodowa sieć komputerowa, która łączy dwa lub więcej urządzeń za pomocą komunikacji bezprzewodowej na ograniczonym obszarze, takim jak dom, szkoła, laboratorium komputerowe lub budynek biurowy. Daje to użytkownikom możliwość poruszania się po lokalnym zasięgu, a jednocześnie pozostawania w kontakcie z siecią. Poprzez bramę sieć WLAN może również zapewnić połączenie z szerszym Internetem.
Większość nowoczesnych sieci WLAN opiera się na standardach IEEE 802.11 i jest sprzedawana pod marką Wi-Fi.
MAN (Metropolitan Area Network) — sieć obszaru metropolitalnego to sieć komputerowa, która łączy użytkowników z zasobami komputerowymi na obszarze geograficznym lub regionie większym niż obszar objęty nawet dużą siecią lokalną (LAN), ale mniejszym niż obszar objęty szeroką sieć komputerowa (WAN). Termin ten stosuje się do połączenia sieci w mieście w jedną większą sieć (która może wówczas również oferować wydajne połączenie z siecią rozległą). Jest również używany w znaczeniu połączenia kilku sieci lokalnych poprzez mostkowanie ich liniami szkieletowymi. To drugie zastosowanie jest również czasami określane jako sieć kampusowa.
CAN (Campus Area Network) — sieć kampusowa to sieć komputerowa składająca się z połączenia sieci lokalnych (LAN) w ograniczonym obszarze geograficznym. Sprzęt sieciowy (przełączniki, routery) i media transmisyjne (światłowód, zakład miedziany, okablowanie Cat5 itp.) są prawie w całości własnością najemcy / właściciela kampusu: przedsiębiorstwa, uniwersytetu, rządu itp.
Oprócz tych pięciu elementów istnieje kilka innych rodzajów sieci:
SAN (Storage Area Network lub System Area Network) — w przypadku sieci pamięci masowej jako dedykowanej szybkiej sieci, która łączy współużytkowane pule urządzeń pamięci masowej z kilkoma serwerami, tego typu sieci nie opierają się na sieci LAN ani WAN. Zamiast tego przenoszą zasoby pamięci masowej z dala od sieci i umieszczają je we własnej sieci o wysokiej wydajności. Dostęp do sieci SAN można uzyskać w taki sam sposób, jak do dysku podłączonego do serwera. Typy sieci pamięci masowej obejmują konwergentne, wirtualne i ujednolicone sieci SAN.
Następnie w przypadku sieci teleinformatycznej służy do wyjaśnienia stosunkowo lokalnej sieci, która została zaprojektowana w celu zapewnienia szybkiego połączenia w aplikacjach serwer-serwer (środowiskach klastrowych), sieciach pamięci masowej (zwanych również „SAN”) i procesorach. aplikacje do procesora. Komputery podłączone do sieci SAN działają jako jeden system z bardzo dużą szybkością.
PAN (Personal Area Network) — najmniejszy i najbardziej podstawowy typ sieci, PAN składa się z modemu bezprzewodowego, komputera lub dwóch, telefonów, drukarek, tabletów itp. i obraca się wokół jednej osoby w jednym budynku. Tego typu sieci zazwyczaj znajdują się w małych biurach lub rezydencjach i są zarządzane przez jedną osobę lub organizację z jednego urządzenia.
POLAN (Passive Optical Local Area Network) — jako alternatywa dla tradycyjnych sieci Ethernet LAN opartych na przełącznikach, technologię POLAN można zintegrować z okablowaniem strukturalnym w celu rozwiązania problemów związanych z obsługą tradycyjnych protokołów Ethernet i aplikacji sieciowych, takich jak PoE (Power over Ethernet). W architekturze LAN punkt-wielopunkt, POLAN wykorzystuje rozdzielacze optyczne do dzielenia sygnału optycznego z jednego pasma światłowodu jednomodowego na wiele sygnałów w celu obsługi użytkowników i urządzeń.
EPN (Enterprise Private Network) — tego typu sieci teleinformatyczne są budowane i należą do firm, które chcą bezpiecznie łączyć swoje różne lokalizacje w celu udostępniania zasobów komputerowych.
VPN (wirtualna sieć prywatna) — wirtualna sieć prywatna rozszerza sieć prywatną w sieci publicznej i umożliwia użytkownikom wysyłanie i odbieranie danych w sieciach współdzielonych lub publicznych, tak jakby ich urządzenia komputerowe były bezpośrednio podłączone do sieci prywatnej. Aplikacje działające w sieci VPN mogą zatem korzystać z funkcjonalności, bezpieczeństwa i zarządzania siecią prywatną.
